Երբ նվաճեցինք մեր դարավոր պատմության մեջ քիչ, թե շատ բաղձալի, երանելի ԱՆԿԱԽՈՒԹՅՈՒՆԸ` պարզ դարձավ, որ այն չգիտենք էլ` ինչ է իրականում:
Հազարամյակների ընթացքում մեզ տիրել ու նվաճել են տարբեր ազգեր, հետևաբար սերունդների արյան մեջ էլ ներարկվել է, որ քեզ պիտի իշխեն, տնօրինեն ու, անշուշտ, թելադրեն իրենց կամքն ու ցանկությունները: Այդ իսկ պատճառով 20-րդ դարասկզբին շատ կարճ ժամանակով մեզ բաժին հասած ԱՆԿԱԽՈՒԹՅՈՒՆ ասվածը, չգոյատևեց մեր երկրում` հենց այդ նույն ժառանգության <<շնորհիվ>>: Մենք այս անգամ դարձանք մեր շատ սիրելի, պաշտելի <<եղբայր>> ռուսի գաղութը: Գաղութ էինք, գաղութ էլ մնացինք: Ինչևէ......
70 տարի ապրեցինք նրանց հովանու տակ, մեկը կպնդի, որ դրանք Հայաստան աշխարհի լավագույն տարիներն էին /չնայած Ստալինյան ռեպրեսիանները, կամ դոգմատիկ ապրելակերպը ինչպե~ս կարելի է համարել լավագույն տարիներ/, մյուսն էլ` որ դա Հայաստանի և Հայ Ժողովրդի հոգևոր բնաջնջումն էր /այսինքն թուրքը ոչնչացրեց ֆիզիկապես, Սովետ ասվածը` բարոյապես/, սակայն 20-րդ դարավերջին մեզ կրկին հնարավորություն ընձեռվեց վերջապես հասկանալու` ինչ է այդ ԱՆԿԱԽՈՒԹՅՈՒՆԸ և ԴԵՄՈԿՐԱՏԻԱՆ:
Ինչպես բոլոր հասարակություններում է լինում, մեր հասարակությունում էլ, իհարկե, կային որոշ /պայմանական անվանենք անհատ, քանի որ հետո կհասկանաք, որ նրանց` անհատ կամ մարդ` այսինքն ՀՈՄՈՍԱՊԻԵՆՍ լինելու փաստը, խիստ կասկածի տակ է դրվում/ անհատներ, ովքեր որոշեցին օգտվել ստեղծված հրաշալի առիթից ու սկսեն գռփել, արդեն իսկ, հետսովետական Հայաստանը ու իր ժողովրդին: Մինչ մեր տղերքը Շուշի ու Լաչին էին գրավում, սրանք` ստեղ Հայաստանն էին վաճառում: Հզոր տնտեսությունը քայքայելով, լույսն ու ջուրը <<հարևան>> պետություններին վաճառելով, մարդկանց անտուն, անլույս, անհույս թողնելով, ապագա սերունդներին կույր ու հիվանդ ու անպտուղ դարձնելով` լուծեցին իրենց կացության հարցն ու շարունակեցին թուրքերի զազրելի ծրագրի` հայկական իրականացումը: Հայաստանը դարձավ ֆեոդալական երկիր, որը տնօրինում էին բացառապես բութ ու քաղաքականապես բացառիկ տգետ <<անհատներ>>: Ու հանկարծ մեկը չփորձի ասել ու ելույթ ունենալ, թե էդ տգետների շնորհիվ է, որ անկախ Հայաստան ունենք ու ազատ Արցախ: Դա իրենց շնորհիվ չէր, էդ մեր տղերքի արյան ու պատվի շնորհիվ էր: Ինչևէ, էդ տգետներից ոմնանց մենք հետո ժամանակավորապես փոխարինեցինք ուրիշներով, բայց մի բան հաստատ լավ էր, որ դրանց դեմքը մի քանի տարի պատիվ ունեցանք չտեսնելու: Եկան լուսավոր ժամանակներ /բառիս միայն բուն իմաստով, Էլեկտրաէներգիայի իմաստով/, չէ, բան չունեմ ասելու, Հայաստանը քիչ թե շատ զարթնեց, սկսեց ուժ հավաքել ու մի քիչ քաղաքակրթվել, բայց այս անգամ էլ վրա հասավ մի ուրիշ պատիժ` բացեիբաց ռուսի վիլաեթ, ընդ որում, զզվելի վիլաեթ դառնալը: Ինչ թելադրեց ու թելադրում է ռուսը, այն էլ գլուխներս կախ անում ենք: Այ էս է անկախությունը, սիրելինե'րս, բայց մենակ հո սրանով չվերջացավ էս ամեն ինչը:
Աշխարհում գոյություն ունի մի ծրագիր` ըստ որի հեռուստատեսությունն ու մամուլը դառնում է զենք հասրակություններին դեգրադացնելու ու զոմիբի դարձնելու համար: Դրեք ամբողջ օրը սերիալ, երգ-պար, ուրախություն, ֆուտբոլ ու բասկետբոլ, գրեք ու խոսեք միայն Բրիթնի ու Կիմ Քարդաշյանների նողկալի կյանքի` նույնքան նողկալի հորինված պատմություններ ու ՎԵՐՋ` հասարակությունը կդառնա բոնջարաբոստանային կուլտուրա, ու ինչ տաս, այն էլ կուտի:
Էդպես սկսեցին մտածել, նաև, մեր հարգարժան <<դիմությունն>> ու <<ընդիմությունը>>, դե, սրանք ճիշտն ասած, համարյա նույն բանն են, բայց ավելի քաղաքականապես գրագետ երևալու համար` էդպիսի քաղաքական տարանջատումներ անենք: Սրանք մի օր նստեցին ու որոշեցին շատ, անսահման ԼԻԲԵՐԱԼ ընտրություններ անցկացնել /չնայած դրանց մեջ կան էնպիսի մարդիկ, որ սկի հայերեն ազատ բառը չգիտեն ինչ է նշանակում, ուր մնաց Լիբերալը հասկանան, այն էլ IV դասարանի կրթությամբ մեկը/ և այդ իսկ պատճառով` հին գռփողներից պայմանական, ձևի համար ընդիմություն ձևավորեցին, որ աշխարհին ցույց տան, թե մենք էլ ենք էդ խաղերից խաղում, հո մենակ դուք չեք: Արդյունքում` հարթակին կանգնեցին, նույն, վերևում արդեն նշված պայմանական <<անհատիկները>>: Դրանց ճառերը, սրանց զանգ կախելը: Մարդիկ խոսում էին տնտեսության բարելավումից, ազատությունից, ճոռոմ-ճոռոմ խոստումներից. գիտեք որն է զարմանալի ու ցավալի` ժողովուրդը նորից սկսեց էդ մկների ժողովին հավատալ: Ավելին, հասարակության գերակշռող մասը բաժանվել է երկու մասի` առանց հասկանալու, որ, երբ սրանք ճառ են ասում, նրանք էդ պահին զնագն են կախում: Մոռացել եք, ինչ էր մի քանի տարի առաջ, ավելի ճիշտ 1998-ից առաջ, մոռացել եք, որ մոմի լույսի տակ եք մեծացրել ձեր սերունդներին, շատերդ հիմա բաղձում է թոռ կամ երեխա ունենալու մասին, առանց մտածելու, որ դրանք էին, էդ քաղաքական <<էլիտան>> զրկեց ձեզ էդ բերկրանքից ու պարգևեց միայն բաղձալու փշրանքներ: Չեք հասկանում, որ սրանք մենակ խաղեր են, ու վտանգավոր խաղեր, ինչպես կարելի է դրանց ու դրանց շատերի նմաներին լսել ու անգամ կոկորդ կրծել էս չստացված պատգամավորիկների ու էդ աթոռին ձգտող շատ մարդուկների համար: Ինչպես կարելի է ձայն վաճառել սրանց ու բոլորին. ուզում եք ավելի խորը իջնենք: ՀԵՐԻՔ ՉԵՂԱՎ?? Էսպես մինչև ուր? Անհապաղ ուշքի գալու ժամանակն է. անկախությանը պետք է արժանանալ, բայց այսպիսի քաղաքականությամբ ու քաղաքական գործիչներով, էսպիսի վաշխառուական ու վիլաեթական կարգավիճակով, հասարակության էսպիսի դեգրադացված լինելով, ցավալի է, բայց ոչ լիբեր ընտրություններ կունենանք, ոչ էլ ԱՆԿԱԽՈՒԹՅԱՆՆ եք արժանի:
Հազարամյակների ընթացքում մեզ տիրել ու նվաճել են տարբեր ազգեր, հետևաբար սերունդների արյան մեջ էլ ներարկվել է, որ քեզ պիտի իշխեն, տնօրինեն ու, անշուշտ, թելադրեն իրենց կամքն ու ցանկությունները: Այդ իսկ պատճառով 20-րդ դարասկզբին շատ կարճ ժամանակով մեզ բաժին հասած ԱՆԿԱԽՈՒԹՅՈՒՆ ասվածը, չգոյատևեց մեր երկրում` հենց այդ նույն ժառանգության <<շնորհիվ>>: Մենք այս անգամ դարձանք մեր շատ սիրելի, պաշտելի <<եղբայր>> ռուսի գաղութը: Գաղութ էինք, գաղութ էլ մնացինք: Ինչևէ......
70 տարի ապրեցինք նրանց հովանու տակ, մեկը կպնդի, որ դրանք Հայաստան աշխարհի լավագույն տարիներն էին /չնայած Ստալինյան ռեպրեսիանները, կամ դոգմատիկ ապրելակերպը ինչպե~ս կարելի է համարել լավագույն տարիներ/, մյուսն էլ` որ դա Հայաստանի և Հայ Ժողովրդի հոգևոր բնաջնջումն էր /այսինքն թուրքը ոչնչացրեց ֆիզիկապես, Սովետ ասվածը` բարոյապես/, սակայն 20-րդ դարավերջին մեզ կրկին հնարավորություն ընձեռվեց վերջապես հասկանալու` ինչ է այդ ԱՆԿԱԽՈՒԹՅՈՒՆԸ և ԴԵՄՈԿՐԱՏԻԱՆ:
Ինչպես բոլոր հասարակություններում է լինում, մեր հասարակությունում էլ, իհարկե, կային որոշ /պայմանական անվանենք անհատ, քանի որ հետո կհասկանաք, որ նրանց` անհատ կամ մարդ` այսինքն ՀՈՄՈՍԱՊԻԵՆՍ լինելու փաստը, խիստ կասկածի տակ է դրվում/ անհատներ, ովքեր որոշեցին օգտվել ստեղծված հրաշալի առիթից ու սկսեն գռփել, արդեն իսկ, հետսովետական Հայաստանը ու իր ժողովրդին: Մինչ մեր տղերքը Շուշի ու Լաչին էին գրավում, սրանք` ստեղ Հայաստանն էին վաճառում: Հզոր տնտեսությունը քայքայելով, լույսն ու ջուրը <<հարևան>> պետություններին վաճառելով, մարդկանց անտուն, անլույս, անհույս թողնելով, ապագա սերունդներին կույր ու հիվանդ ու անպտուղ դարձնելով` լուծեցին իրենց կացության հարցն ու շարունակեցին թուրքերի զազրելի ծրագրի` հայկական իրականացումը: Հայաստանը դարձավ ֆեոդալական երկիր, որը տնօրինում էին բացառապես բութ ու քաղաքականապես բացառիկ տգետ <<անհատներ>>: Ու հանկարծ մեկը չփորձի ասել ու ելույթ ունենալ, թե էդ տգետների շնորհիվ է, որ անկախ Հայաստան ունենք ու ազատ Արցախ: Դա իրենց շնորհիվ չէր, էդ մեր տղերքի արյան ու պատվի շնորհիվ էր: Ինչևէ, էդ տգետներից ոմնանց մենք հետո ժամանակավորապես փոխարինեցինք ուրիշներով, բայց մի բան հաստատ լավ էր, որ դրանց դեմքը մի քանի տարի պատիվ ունեցանք չտեսնելու: Եկան լուսավոր ժամանակներ /բառիս միայն բուն իմաստով, Էլեկտրաէներգիայի իմաստով/, չէ, բան չունեմ ասելու, Հայաստանը քիչ թե շատ զարթնեց, սկսեց ուժ հավաքել ու մի քիչ քաղաքակրթվել, բայց այս անգամ էլ վրա հասավ մի ուրիշ պատիժ` բացեիբաց ռուսի վիլաեթ, ընդ որում, զզվելի վիլաեթ դառնալը: Ինչ թելադրեց ու թելադրում է ռուսը, այն էլ գլուխներս կախ անում ենք: Այ էս է անկախությունը, սիրելինե'րս, բայց մենակ հո սրանով չվերջացավ էս ամեն ինչը:
Աշխարհում գոյություն ունի մի ծրագիր` ըստ որի հեռուստատեսությունն ու մամուլը դառնում է զենք հասրակություններին դեգրադացնելու ու զոմիբի դարձնելու համար: Դրեք ամբողջ օրը սերիալ, երգ-պար, ուրախություն, ֆուտբոլ ու բասկետբոլ, գրեք ու խոսեք միայն Բրիթնի ու Կիմ Քարդաշյանների նողկալի կյանքի` նույնքան նողկալի հորինված պատմություններ ու ՎԵՐՋ` հասարակությունը կդառնա բոնջարաբոստանային կուլտուրա, ու ինչ տաս, այն էլ կուտի:
Էդպես սկսեցին մտածել, նաև, մեր հարգարժան <<դիմությունն>> ու <<ընդիմությունը>>, դե, սրանք ճիշտն ասած, համարյա նույն բանն են, բայց ավելի քաղաքականապես գրագետ երևալու համար` էդպիսի քաղաքական տարանջատումներ անենք: Սրանք մի օր նստեցին ու որոշեցին շատ, անսահման ԼԻԲԵՐԱԼ ընտրություններ անցկացնել /չնայած դրանց մեջ կան էնպիսի մարդիկ, որ սկի հայերեն ազատ բառը չգիտեն ինչ է նշանակում, ուր մնաց Լիբերալը հասկանան, այն էլ IV դասարանի կրթությամբ մեկը/ և այդ իսկ պատճառով` հին գռփողներից պայմանական, ձևի համար ընդիմություն ձևավորեցին, որ աշխարհին ցույց տան, թե մենք էլ ենք էդ խաղերից խաղում, հո մենակ դուք չեք: Արդյունքում` հարթակին կանգնեցին, նույն, վերևում արդեն նշված պայմանական <<անհատիկները>>: Դրանց ճառերը, սրանց զանգ կախելը: Մարդիկ խոսում էին տնտեսության բարելավումից, ազատությունից, ճոռոմ-ճոռոմ խոստումներից. գիտեք որն է զարմանալի ու ցավալի` ժողովուրդը նորից սկսեց էդ մկների ժողովին հավատալ: Ավելին, հասարակության գերակշռող մասը բաժանվել է երկու մասի` առանց հասկանալու, որ, երբ սրանք ճառ են ասում, նրանք էդ պահին զնագն են կախում: Մոռացել եք, ինչ էր մի քանի տարի առաջ, ավելի ճիշտ 1998-ից առաջ, մոռացել եք, որ մոմի լույսի տակ եք մեծացրել ձեր սերունդներին, շատերդ հիմա բաղձում է թոռ կամ երեխա ունենալու մասին, առանց մտածելու, որ դրանք էին, էդ քաղաքական <<էլիտան>> զրկեց ձեզ էդ բերկրանքից ու պարգևեց միայն բաղձալու փշրանքներ: Չեք հասկանում, որ սրանք մենակ խաղեր են, ու վտանգավոր խաղեր, ինչպես կարելի է դրանց ու դրանց շատերի նմաներին լսել ու անգամ կոկորդ կրծել էս չստացված պատգամավորիկների ու էդ աթոռին ձգտող շատ մարդուկների համար: Ինչպես կարելի է ձայն վաճառել սրանց ու բոլորին. ուզում եք ավելի խորը իջնենք: ՀԵՐԻՔ ՉԵՂԱՎ?? Էսպես մինչև ուր? Անհապաղ ուշքի գալու ժամանակն է. անկախությանը պետք է արժանանալ, բայց այսպիսի քաղաքականությամբ ու քաղաքական գործիչներով, էսպիսի վաշխառուական ու վիլաեթական կարգավիճակով, հասարակության էսպիսի դեգրադացված լինելով, ցավալի է, բայց ոչ լիբեր ընտրություններ կունենանք, ոչ էլ ԱՆԿԱԽՈՒԹՅԱՆՆ եք արժանի:
RSS Feed